Time to go Home

Hi,

Akureyri ligt in het Noorden en is na Reykjavik de grootste stad van Ijsland, met slechts 18.000 inwoners! Wij hadden een strakblauwe lucht in Akureyri en dan ligt het plaatsje er wel erg mooi bij aan de Eyjafjordur fjord, met 60km de grootste fjord van Ijsland. Ondanks de strakblauwe lucht was het nog steeds slechts 14 graden maar dat weerhield de lokale kids er niet van om in het water te springen en de volwassenen van het dragen van korte broeken ;)

Via een mooie route langs de rivier, tussen de bergen en langs koeien, paarden, schapen reden we door naar Blondous. We hebben de detour via de Vatnes Peninsula genomen, niet overdreven bijzonder (ja we raken verwend) maar we hebben hier wel heel leuk een zeehonden kolonie gespot.

Toen was het tijd om richting de Westfjords te gaan. Nog geen 15% van de toeristen gaat hier heen maar het stond hoog op ons lijstje! 'Here is where Iceland's dramatic landscapes come to a climax'' als dus onze bijbel (de Lonely Planet). Dus nog vroeger dan anders in de auto en … mist! Stromende regen en we zagen alleen maar mist, het was een hele kunst om de weg te blijven onderscheiden van het ravijn ;) We kwamen op een gegeven moment langs een boerderij die een bordje 'geothermal swimming pool' had, dus daar de sleutel opgehaald en even 2 uurtjes opgewarmd in een klein warm zwembadje en jacuzzi tot dat de lucht iets lichter was. We slingerden een heel stuk door de enorme fjorden, af en toe een verdwaald huisje maar verder helemaal niks. Eenmaal bij Flokalunder brak de zon door en dat was precies op tijd voor Dynjandi, toch wel een van de allermooiste watervallen van Ijsland! Een brede, 100m hoge waterval die over de rotsten naar beneden klettert. Je loopt omhoog langs een aantal kleinere watervallen totdat je aan de voet staat van deze grote joekel.

De volgende dag reden we verder naar de Patreksfjorour Peninsula. We pakten eerst het aller noordelijkste stukje via de R615, wederom erg dikke mist maar we waren erg benieuwd wat er aan de andere kant zat. We kwamen uit bij een breed geel (geen zwart?!) zandstrand met niets meer dan 2 kliffen aan de uiteinden, schapen en een paar onbewoonde huisjes. Er stonden zo goed als geen voetstappen in het zand, jammer dat het slechts 5 graden was anders hadden we onze badlakens erbij gepakt ;) We reden terug en f*ck! lekke band. Staan we dan op een redelijk steile bergweg en we hadden de hele ochtend al niemand gezien. Gelukkig hadden we bij het ophalen van de 4x4 de krik en reserveband gechecked. Kort samengevat, het was nog al een uitdaging om alle loeistrakke bouten los te krijgen en de auto vervolgens op zijn plek te houden op de helling maar mijn super man heeft de band gewisseld en we konden gelukkig verder. Maar wat doe je dan he, op safe aangezien je geen reservewiel meer hebt, compleet afgelegen zit en om 18.00 de ferry moet halen? Precies, nee dat doe je niet ;) We hadden namelijk gelezen dat de Latrabjarg Cliffs het hoogte punt waren van de peninsula en dat bleek te kloppen! 12 km lang brid cliffs tot wel 400m hoogte. We waren uiteindelijk ook op tijd bij de ferry en toen ik even in de vrieskou op het dek stond om ruzie te maken met mijn misselijkheid zag ik ook nog een dolfijn voorbij springen!

De ferry bracht ons naar Stykkisholmur op de Snaefellsnes Peninsula en hier hadden we het slechtste weer van onze hele trip. De hele dag nonstop regen en mist zo dik dat we de gletsjer niet eens zagen terwijl we er op de weg naast reden. We hebben alsnog enthousiast de hele route gereden in de hoop op een tikje zon ergens maar helaas. En toen ging het opeens snel. Vanmorgen zijn we nog even een paar uurtjes in Reykjavik geweest en we zitten inmiddels op het vliegveld, tijd om naar huis te gaan want ik kan inmiddels bijna niet meer lopen ;)

Ijsland is echt een aanrader, het landschap is uniek en ongelooflijk stoer en mooi! De locals die wij hebben ontmoet waren wat afwachtend maar heel vriendelijk en meer dan de helft gelooft hier in trollen en elfen, al zijn de meningen verdeeld over de zeemonsters ;) Het toerisme trekt wel duidelijk aan, voornamelijk in het zuiden, en het land is hier niet opgebouwd met slechts 325.000 inwoners, de beperkte infrastructuur en accomodatie. Dus als je wilt gaan zou ik binnenkort gaan want het land is zo mooi als je de uitzichten niet hoeft te delen. Je moet wel een klein spaarvarkentje hebben en je niet ergeren aan het weer, want je kan, net als wij pech hebben met een koude en natte zomer. Maar wat hebben wij weer een super trip gehad!

X Nick & Daan