Hoog, hoger, hoogst!
Blijf op de hoogte en volg Danielle
21 April 2016 | Argentinië, Salta
Ola!
Vanuit Cafayate reden we verder richting Cachi via een geweldige route door de Valle Calchaquis, heet en stoffig maar geweldig! We keken onze ogen uit naar de meest geweldige rostformaties, om elke bocht weer iets moois. Er groeit hier bijna niks en wat hier groeit heeft enorme dornen en gaat dwars door je Nikes heen ;) Vanaf Molinos wordt het groener, er loopt een rivierbedding, al is er bijna geen water, toch zorgt dit voor cactussen en koeien. Eenmaal in Cachi (2280m) zat alles onder het stof, stof dwars door de kieren van de auto, in onze backpack, onze kleren, onze ogen en longen. Maar wat was het mooi!
We reden door Parque Nacional Los Cardones terug naar Salta, hier een prima asfalt weg wat wederom een top route bleek te zijn! Enorme hoeveelheden cactussen en prachtige uitzichten! We reden hoog en dat merkte je met lopen, het hoogste punt was bij Cuesta del Obispo met 3457m. We hebber hier een paar kilometer door de Valle Encantada gelopen, prachtig mooi en opvallend groen!
Onze zuiderlijke rondje vanuit Salta zat er op, nu reden we richting het noorden, de groene omgeving was weer snel verdwenen. We verbleven een paar dagen in de Quebrada de Humahuaca, met als eerste stop de Salinas Grandes, een 525 km2 zoutvlakte gelegen op 3350m hoogte. Enorm spectaculair om over heen te lopen, erg indrukwekkend die leegte! Om er te komen reden we echt dwars door de puna, de hoogvlaktes van de Andes. Op zijn hoogst gingen we de berg over op maar liefst 4170m! De omgeving droog, ruig en spectaculair. Ik had al een dagje hoofdpijn, wat ik dacht dat van te weinig water drinken kwam, maar deze dag had ik het gevoel dat mijn hoofd klem zat tussen een werkbank (niet dat ik daar ervaring mee heb). Het bleek hoogteziekte, hoofdpijn, misselijk, wiebelige spagettibenen, of te wel, tijd om lager gelegen gebied op te zoeken en even van de wijntjes af te blijven!
We gingen terug naar Pumamarca (2192m) een heerlijk gelegen dorpje. We hebben rondgelopen door de omringende bergen en zeker met de ochtend zon er op is het schitterend met alle verschillende kleuren. Op het centrale pleintje verkocht de lokale inheemse bevolking ponchos, schoenen, poppetjes en dekens in de meest bonte kleuren. Het is duidelijk dat je hier heel dicht bij de Bolivaanse grens zit. We reden verder naar Humahuaca waar we sliepen op 2989m, dat ging goed. Humahuaca is het grootste dorpje in de regio waar in de cafeetjes live lokale 'folklorica' muziek wordt gespeeld en waar de panfluiten in de straten klinken, heerlijk. Ook hebben we hier onze eerste lama gegeten, leuke dieren, maar ook stiekem wel lekker ;)
Ons laatste nachtje in de Quebrada de Humahuaca was in Tilcara (2461m), onze favoriet. Nou heb ik al een jaar een vervelende blessure aan beide voeten en daarom hadden we de route zo ingericht dat weinig zouden wandelen en hadden we de wandelschoenen zelfs thuis gelaten. Echter gaat het hier stukken beter dus toen we zagen dat er een gave hike was richting de 'Garganta del Diablo' kon ik het niet laten. Nou is ons Spaans wat roestig dus we dachten dat het 5km in totaal was, maar het bleek 5km enkele reis, op onze Nikes ;) We liepen steil omhoog langs diepe ravijnen met de ochtendzon op de verschillende kleuren rotsten, de cactussen erbij, werkelijk prachtig. Eenmaal boven was het nog een minuut of 15 naar beneden langs (en soms door) een riviertje en eindigend bij een waterval. Mijn voeten zijn zeker nog niet waar ze moeten zijn maar het was heerlijk om zo aan te wandel te kunnen en het gaf mij voor het eerst in lange tijd goede hoop op herstel :)
Gisteren zijn we terug gereden naar Salta, met ruim 600.000 inwoners een enorme stad. De stad heeft een mooi centraal plein een aantal mooie gebouwen en een kabelbaan de berg op voor een enorm uitzicht over de stad. Geen enorme lijst attracties dus maar wel heel relax. We hebben rondgelopen in het zonnetje, op terrasje gezeten en nu pakken we onze spullen want we vliegen zo door naar Mendoza!
X Nick & Daan
Vanuit Cafayate reden we verder richting Cachi via een geweldige route door de Valle Calchaquis, heet en stoffig maar geweldig! We keken onze ogen uit naar de meest geweldige rostformaties, om elke bocht weer iets moois. Er groeit hier bijna niks en wat hier groeit heeft enorme dornen en gaat dwars door je Nikes heen ;) Vanaf Molinos wordt het groener, er loopt een rivierbedding, al is er bijna geen water, toch zorgt dit voor cactussen en koeien. Eenmaal in Cachi (2280m) zat alles onder het stof, stof dwars door de kieren van de auto, in onze backpack, onze kleren, onze ogen en longen. Maar wat was het mooi!
We reden door Parque Nacional Los Cardones terug naar Salta, hier een prima asfalt weg wat wederom een top route bleek te zijn! Enorme hoeveelheden cactussen en prachtige uitzichten! We reden hoog en dat merkte je met lopen, het hoogste punt was bij Cuesta del Obispo met 3457m. We hebber hier een paar kilometer door de Valle Encantada gelopen, prachtig mooi en opvallend groen!
Onze zuiderlijke rondje vanuit Salta zat er op, nu reden we richting het noorden, de groene omgeving was weer snel verdwenen. We verbleven een paar dagen in de Quebrada de Humahuaca, met als eerste stop de Salinas Grandes, een 525 km2 zoutvlakte gelegen op 3350m hoogte. Enorm spectaculair om over heen te lopen, erg indrukwekkend die leegte! Om er te komen reden we echt dwars door de puna, de hoogvlaktes van de Andes. Op zijn hoogst gingen we de berg over op maar liefst 4170m! De omgeving droog, ruig en spectaculair. Ik had al een dagje hoofdpijn, wat ik dacht dat van te weinig water drinken kwam, maar deze dag had ik het gevoel dat mijn hoofd klem zat tussen een werkbank (niet dat ik daar ervaring mee heb). Het bleek hoogteziekte, hoofdpijn, misselijk, wiebelige spagettibenen, of te wel, tijd om lager gelegen gebied op te zoeken en even van de wijntjes af te blijven!
We gingen terug naar Pumamarca (2192m) een heerlijk gelegen dorpje. We hebben rondgelopen door de omringende bergen en zeker met de ochtend zon er op is het schitterend met alle verschillende kleuren. Op het centrale pleintje verkocht de lokale inheemse bevolking ponchos, schoenen, poppetjes en dekens in de meest bonte kleuren. Het is duidelijk dat je hier heel dicht bij de Bolivaanse grens zit. We reden verder naar Humahuaca waar we sliepen op 2989m, dat ging goed. Humahuaca is het grootste dorpje in de regio waar in de cafeetjes live lokale 'folklorica' muziek wordt gespeeld en waar de panfluiten in de straten klinken, heerlijk. Ook hebben we hier onze eerste lama gegeten, leuke dieren, maar ook stiekem wel lekker ;)
Ons laatste nachtje in de Quebrada de Humahuaca was in Tilcara (2461m), onze favoriet. Nou heb ik al een jaar een vervelende blessure aan beide voeten en daarom hadden we de route zo ingericht dat weinig zouden wandelen en hadden we de wandelschoenen zelfs thuis gelaten. Echter gaat het hier stukken beter dus toen we zagen dat er een gave hike was richting de 'Garganta del Diablo' kon ik het niet laten. Nou is ons Spaans wat roestig dus we dachten dat het 5km in totaal was, maar het bleek 5km enkele reis, op onze Nikes ;) We liepen steil omhoog langs diepe ravijnen met de ochtendzon op de verschillende kleuren rotsten, de cactussen erbij, werkelijk prachtig. Eenmaal boven was het nog een minuut of 15 naar beneden langs (en soms door) een riviertje en eindigend bij een waterval. Mijn voeten zijn zeker nog niet waar ze moeten zijn maar het was heerlijk om zo aan te wandel te kunnen en het gaf mij voor het eerst in lange tijd goede hoop op herstel :)
Gisteren zijn we terug gereden naar Salta, met ruim 600.000 inwoners een enorme stad. De stad heeft een mooi centraal plein een aantal mooie gebouwen en een kabelbaan de berg op voor een enorm uitzicht over de stad. Geen enorme lijst attracties dus maar wel heel relax. We hebben rondgelopen in het zonnetje, op terrasje gezeten en nu pakken we onze spullen want we vliegen zo door naar Mendoza!
X Nick & Daan
-
21 April 2016 - 17:54
Rob En Rita:
Dat klinkt weer goed. En wat fijn voor jullie dat jullie toch zo'n hike mee hebben kunnen pikken. Nu niet te veel zuipen in Mendoza, want dat is natuurlijk wel de wijnstreek van Argentinie! -
21 April 2016 - 17:57
Govert:
Spannend en indrukwekkend weer. Hoogteziekte is heel misselijk bah! En... Raampje achterin openzetten tegen stof in de auto. Het werkt echt: tip uit Namibia!
Geniet van jullie vervolg-avontuur!!! -
21 April 2016 - 19:10
Mamsie:
Mooi, mooier, mooist! Weer heerlijk om te lezen en zo een beetje mee te maken wat jullie beleven. Geniet en wij genieten mee!! Kuskus -
21 April 2016 - 21:40
Marjon:
Wat klinkt dat allemaal mooi en wat fijn dat het enigszins redelijk gaat met je achillespees.. Hopelijk blijft het zo! Geniet!!! Xx -
21 April 2016 - 22:15
Ellen:
Klinkt weer geweldig. Voorzichtig met het wandelen don't over do it. Geniet ze -
22 April 2016 - 08:12
Adri En Jos:
Fijn dat jullie er zo van genieten. Wij genieten mee. We zijn benieuwd naar jullie wijnproeverijen. Wel uitspugen he!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
