Vino & Vista

Hi,

Mendoza is natuurlijk wereldbekend van de wijnen, 70% van de Argentijnse wijnen komt uit de Mendoza provincie. Van Mendoza stad waren we niet erg onder de indruk, dus we reden door naar Maipu, zon 15km ten zuiden van Mendoza stad. Hier zitten zo veel wineries bij elkaar dat het ons een goed idee leek om een fiets te huren. Je wordt hier namelijk minimaal 1x per dag aangehouden door de politie dus dan wil je geen wijntje te veel op hebben! Er bleek helemaal niks mis met de wijn of de wineries, in tegendeel, maar het fietsen bleek beter in theorie, de combinatie van een gammel fietsje en een slecht wegdek maakte het niet bepaald relax.

Beter geregeld was het in Valle de Uco, een uur ten zuiden van Mendoza, dit is echt een prachtig gebied. Parallel aan de Andes ligt het vol met wijnhuizen, die niet alleen rondleidingen geven door hun productie proces en wijnvelden maar vaak ook gelijk een restaurant en accomodatie hebben met de meest prachtige uitzichten op de besneeuwde bergtoppen van 5000-6000m+ hoog. We hebben hier een 3 gangen lunch gedaan bij Andeluna met heerlijk bijpassende wijntjes, daarna een rondleiding en wijnproeverij bij Domaine Bousquet, de grootste organic winery van Argentinie om af te sluiten met een diner bij Tupungato Divino, en de wijn is hier zo goed dat je de volgende ochtend nergens last van hebt! Als dat geen luxe is ;)

Enige minpunt was dat het inmiddels plotseling winter was geworden, normaliter valt de eerste sneeuw pas eind mei of begin juni maar door de El Nino is het weer in deze regio wat van slag. Het blijft verbazingwekkend hoe zulke enorme bergformaties compleet kunnen verdwijnen achter een witte wolken muur. We reden verder de bergen in naar Uspallata en reden vol in de sneeuw! Hier hebben we het slechte weer een dagje uitgezeten en de volgende dag was het weer blauw. Uspallata is heel praktisch ingericht en redelijk druk met verkeer door alle vrachtwagens die hier de grens over gaan maar wat een omgeving.

We reden door naar de Chileense grens, wat een prachtige omgeving hier. We gingen naar Parque Provincial Aconcague, de piek van Aconcague is met 6962m de hoogste van de wereld buiten het Himalaya gebergte. Ondanks het gebrek aan winterse kleding, we liepen namelijk op Nikes en in een trui met windjack, konden we het niet laten om een paar kilometer het park in te gaan met uitzicht op deze enome bergen. We liepen tot halverwege onze onderbenen in de sneeuw maar wat was het mooi hier! We liepen langs bevroren laguna’s en door een wit winter wonderland. Pas toen we terug liepen naar de auto voelden we hoe enorm koud en pijnlijk onze voetjes inmiddels waren!

Volgene dag reden we noordelijker richting Barreal, wat een schitterende route is dat! De prachtige besneeuwde toppen van de Andes, strakblauwe lucht, wilde paarden, geweldig. Al snel rij je Parque Provincial El Leconcito door, ook zo mooi! Een droge, hele wijde vallei metaan de ene kant de Andes en aan de andere kant gekleurde, rotsachtige bergen, en niemand te bekennen hier! Na een knalroze zonsopgang over de Andes en een ochtend klim in de bergen met al deze natuur voor ons zelf, reden we nog een klein stukje noordelijker, namelijk naar Calingasta. Je rijdt hier door de Valle de Callingasta, een prachtige groene vallei met wederom aan de ene kant de besneeuwde Andes en aan de andere kant de gekleurde precordillera. Zal dit uitzicht ooit kunnen vervelen?

En toen moesten we terug! Op weg naar het vliegveld konden we het niet laten om nog een keer naar de Valle de Uco te rijden, voor een laatste wijnlunch, nu bij Bodega Salentein, een enorme prachtige gelegen winery. Nick was de bob en reedt terug onder begeleiding van zijn persoonlijke zangeres en toen was het toch echt klaar. We vlogen terug naar Buenos Aires en vanuit daar weer terug naar Amserdam.

Wat was de natuur hier in Argentinie boven verwachting mooi en afwisselend en wat was de sfeer relax en wat waren de mensen, ondanks dat ze geen Engels spreken, vriendelijk. Het was wederom een prachtige reis, en 1 ding is zeker, wij zijn snel, heel snel weer terug!