Untiteld
Door: Daniëlle
Blijf op de hoogte en volg Danielle
13 November 2008 | Nieuw Zeeland, Fox Glacier
Heey allemaal,
Het is erg lastig om de afgelopen week in een alleszeggende titel samen te vatten, er is een hoop gebeurd, dus laat ik maar gewoon bij het begin beginnen :)
Onze reis gaat verder op het zuidereiland. Zaterdag zijn we met de ferry naar het zonnige Picton gevaren met een erg mooie omgeving onderweg. Omdat er een slip was op weg naar Nelson (rotsen die op de weg zijn gevallen) was er 5 uur vertraging, een mooi excuus om nog even van het zonnetje en de prachtige omgeving te genieten. Na een stop bij een lookout zijn we over de Queen Charlotte Drive naar Havelock gereden. Hier heb je echt geweldige uitzichten over de Marlbourough Sound, echt mega mooi! Savonds laat konden we als nog doorrijden naar Nelson.
Zondag zijn we naar het fantastische Abel Tasman NP gegaan. Van de zon van zaterdag was geen spoor meer te bekennen maar gelukkig hebben we het bij een paar buien kunnen houden. Hier hebben we de eerste 11.5 km van de 51km lange Abel Tasman Coast Track gelopen, van Marahau tot Anchorage. De route was zo gaaf! De eerste paar kilomter gaan langs de kust, dan een stukje landinwaarts met vlak voor Anchorage een geweldige view van de omgeving! Vanaf hier zijn we met de watertaxi teruggegaan naar het beginpunt want er zijn geen doorgaande wegen daar.
Maandag zijn we naar het Nelson Lakes NP gereden. We begonnen bij Lake Rotoiti maar we konden maar een heel klein stukje zien van het lake, geen bergen en vooral heel veel regen en mist. Erg jammer want het was erg gaaf op het plaatje. Een nieuwe poging bij Lake Rotoroa een stukje verder op gaf ons een glimp van het meer maar dat was het dan ook wel. We hebben het toen maar opgegeven want volgens het visitor information center ging er gedurende de dag nog 10mm per uur vallen dus dat was niet echt een goed vooruitzicht. We zijn toen wat kilometers gaan maken richting en langs de westkust. Dit gebied is zo ''geisoleerd'' dat je langs dorpjes komt met slechts tientallen inwoners, geen supermarkten te bekennen, borden met ''no fuel next 100km'' en nergens bereik hebt met telefoon of radio. Aan het einde van de dag zijn we gestopt bij Punakaiki voor de Pancakes Rocks in het Paparoa NP. Hier is de Dolmite Point limestone omgetoverd in stapels, wat lijkt, pannekoeken. Nog een paar kilometers doorgereden en tegen 21.00 gestopt met rijden in Greymouth. Het is erg verradelijk hier in NZ want alles lijkt maar ''zo klein'' stukje op de kaart, maar niks is minder waar in die bergen!
Dinsdag hebben we even een dagje wat rustiger aan gedaan want ons tempo werd een beetje gekkenwerk met enorm lange (uiteraard wel erg leuke!) dagen. Sochtends zijn we in een kleine 3 uur naar Okarita gereden (zon 30km voor Franz Josef), hier hebben we lekker in het zonnetje gelunched aan de kust. Vervolgens hebben we hier een track de berg opgelopen met een mooi uitzicht over de Okarita Lagoon en een stukje van de Southern Alpes (de toppen lagen zoals gewoonlijk in de mist). Toen we terugkwamen hebben we ons badlaken in het gras gelegd en zijn we lekker in het zonnetje gaan liggen de rest van de middag, ff bijtanken ....
Woensdag stonden we bij de opening van het visitor center bij Franz Josef te trappelen om naar de berg te gaan! Geen wegen gesloten ''check'', weersvoorspelling goed ''check'' en gaan! Zo ontzettend mooi! We hebben een paar kleine walkingtracks gelopen met geweldige uitzichten over de berg en de gletsjer die volop in de zon lagen (wat hier meer uitzondering dan regel is). Smiddags zijn we naar de gletsjer bij Fox Glacier gegaan, helaas lag deze wel in de wolken, dus na een stevige wandeling op de berg hadden we niet zon denderend uitzicht.
Vanmorgen was er zoveel mist toen we wakker werden dat we niet eens hadden geloofd dat er bergen in de omgeving waren als we ze niet de dag er voor hadden gezien. Toen we echter klaar stonden om door te rijden trok het in no-time helemaal open! Helemaal blij zijn we nog een keer naar de gletsjer gegaan en het was super! Erna nog naar Lake Matheson, 6 km verderop. In 1,5 uur loop je het lake rond met een geweldig mooi uitzicht van Mt.Cook boven het meer. Na de lunch reden we verder en toen werd de dag al snel een stuk minder leuk. We reden in de bergen, ik achter het stuur, toen we in de bocht werden afgesneden door een tegenligger op onze weghelft. Om de tegenligger te ontwijken week ik uit naar het gras. Helaas was het geen 'normaal' gras maar een aflopend moeras waardoor ik niet meer terug op de weg kon komen en dus de macht over het stuur verloor. Hierdoor reden we met zon 100 kilometer per uur de berm in gingen dwars door de bomen en takken waar we zon 20 meter verderop tot stilstand kwamen. Wonder boven wonder kwamen we met de schrik vrij, de campervan moest echter worden weggesleept. Nu zijn we weer terug in het plaatsje waar we vanmiddag zijn vertrokken. Morgen nemen we de bus naar de eerste plaats van formaat hier in de buurt (zon 8 uur rijden) om daar te kijken wat we verder gaan doen. Waarschijnlijk huren we daar dan nog een auto voor de laatste paar dagen zodat we wel onze reis kunnen afmaken.
We zijn enorm geschrokken maar we zijn nog heel en dat is het allerbelangrijkste so dont worry :)
X Nick en Daan
P.S. We zijn nu als nog bereikbaar op een NZ nummer: 0210573033
Het is erg lastig om de afgelopen week in een alleszeggende titel samen te vatten, er is een hoop gebeurd, dus laat ik maar gewoon bij het begin beginnen :)
Onze reis gaat verder op het zuidereiland. Zaterdag zijn we met de ferry naar het zonnige Picton gevaren met een erg mooie omgeving onderweg. Omdat er een slip was op weg naar Nelson (rotsen die op de weg zijn gevallen) was er 5 uur vertraging, een mooi excuus om nog even van het zonnetje en de prachtige omgeving te genieten. Na een stop bij een lookout zijn we over de Queen Charlotte Drive naar Havelock gereden. Hier heb je echt geweldige uitzichten over de Marlbourough Sound, echt mega mooi! Savonds laat konden we als nog doorrijden naar Nelson.
Zondag zijn we naar het fantastische Abel Tasman NP gegaan. Van de zon van zaterdag was geen spoor meer te bekennen maar gelukkig hebben we het bij een paar buien kunnen houden. Hier hebben we de eerste 11.5 km van de 51km lange Abel Tasman Coast Track gelopen, van Marahau tot Anchorage. De route was zo gaaf! De eerste paar kilomter gaan langs de kust, dan een stukje landinwaarts met vlak voor Anchorage een geweldige view van de omgeving! Vanaf hier zijn we met de watertaxi teruggegaan naar het beginpunt want er zijn geen doorgaande wegen daar.
Maandag zijn we naar het Nelson Lakes NP gereden. We begonnen bij Lake Rotoiti maar we konden maar een heel klein stukje zien van het lake, geen bergen en vooral heel veel regen en mist. Erg jammer want het was erg gaaf op het plaatje. Een nieuwe poging bij Lake Rotoroa een stukje verder op gaf ons een glimp van het meer maar dat was het dan ook wel. We hebben het toen maar opgegeven want volgens het visitor information center ging er gedurende de dag nog 10mm per uur vallen dus dat was niet echt een goed vooruitzicht. We zijn toen wat kilometers gaan maken richting en langs de westkust. Dit gebied is zo ''geisoleerd'' dat je langs dorpjes komt met slechts tientallen inwoners, geen supermarkten te bekennen, borden met ''no fuel next 100km'' en nergens bereik hebt met telefoon of radio. Aan het einde van de dag zijn we gestopt bij Punakaiki voor de Pancakes Rocks in het Paparoa NP. Hier is de Dolmite Point limestone omgetoverd in stapels, wat lijkt, pannekoeken. Nog een paar kilometers doorgereden en tegen 21.00 gestopt met rijden in Greymouth. Het is erg verradelijk hier in NZ want alles lijkt maar ''zo klein'' stukje op de kaart, maar niks is minder waar in die bergen!
Dinsdag hebben we even een dagje wat rustiger aan gedaan want ons tempo werd een beetje gekkenwerk met enorm lange (uiteraard wel erg leuke!) dagen. Sochtends zijn we in een kleine 3 uur naar Okarita gereden (zon 30km voor Franz Josef), hier hebben we lekker in het zonnetje gelunched aan de kust. Vervolgens hebben we hier een track de berg opgelopen met een mooi uitzicht over de Okarita Lagoon en een stukje van de Southern Alpes (de toppen lagen zoals gewoonlijk in de mist). Toen we terugkwamen hebben we ons badlaken in het gras gelegd en zijn we lekker in het zonnetje gaan liggen de rest van de middag, ff bijtanken ....
Woensdag stonden we bij de opening van het visitor center bij Franz Josef te trappelen om naar de berg te gaan! Geen wegen gesloten ''check'', weersvoorspelling goed ''check'' en gaan! Zo ontzettend mooi! We hebben een paar kleine walkingtracks gelopen met geweldige uitzichten over de berg en de gletsjer die volop in de zon lagen (wat hier meer uitzondering dan regel is). Smiddags zijn we naar de gletsjer bij Fox Glacier gegaan, helaas lag deze wel in de wolken, dus na een stevige wandeling op de berg hadden we niet zon denderend uitzicht.
Vanmorgen was er zoveel mist toen we wakker werden dat we niet eens hadden geloofd dat er bergen in de omgeving waren als we ze niet de dag er voor hadden gezien. Toen we echter klaar stonden om door te rijden trok het in no-time helemaal open! Helemaal blij zijn we nog een keer naar de gletsjer gegaan en het was super! Erna nog naar Lake Matheson, 6 km verderop. In 1,5 uur loop je het lake rond met een geweldig mooi uitzicht van Mt.Cook boven het meer. Na de lunch reden we verder en toen werd de dag al snel een stuk minder leuk. We reden in de bergen, ik achter het stuur, toen we in de bocht werden afgesneden door een tegenligger op onze weghelft. Om de tegenligger te ontwijken week ik uit naar het gras. Helaas was het geen 'normaal' gras maar een aflopend moeras waardoor ik niet meer terug op de weg kon komen en dus de macht over het stuur verloor. Hierdoor reden we met zon 100 kilometer per uur de berm in gingen dwars door de bomen en takken waar we zon 20 meter verderop tot stilstand kwamen. Wonder boven wonder kwamen we met de schrik vrij, de campervan moest echter worden weggesleept. Nu zijn we weer terug in het plaatsje waar we vanmiddag zijn vertrokken. Morgen nemen we de bus naar de eerste plaats van formaat hier in de buurt (zon 8 uur rijden) om daar te kijken wat we verder gaan doen. Waarschijnlijk huren we daar dan nog een auto voor de laatste paar dagen zodat we wel onze reis kunnen afmaken.
We zijn enorm geschrokken maar we zijn nog heel en dat is het allerbelangrijkste so dont worry :)
X Nick en Daan
P.S. We zijn nu als nog bereikbaar op een NZ nummer: 0210573033
-
13 November 2008 - 10:44
Hey Alle2:
Ha,ha,zelfs campervannen in het wild......ik schrok vanmorgen wel, maar ook dit soort dingen horen bij het grote avontuur!! De rest van het verhaal en de foto's zijn weer geweldig!! Ondanks bulten en blauwe plekken......blijf genieten.....het land is er niet minder mooi om!!
kuskus mamsie -
13 November 2008 - 11:28
Poekie:
Vreemde vluchtstroken daar ;)
Mooi verhaal weer, hoort bij zo'n grote reis!! Veel plezier nog in de laatste maand... -
13 November 2008 - 12:11
Paps:
Maar de omgeving is (inderdaad)wel waanzinnig mooi! -
13 November 2008 - 12:13
Karen:
Wat een verhaal, maar gelukkig zijn jullie er met de schrik vanaf gekomen! Verder weer top om de verhalen te lezen en wat een mooie foto's! Geniet nog van julle laatste weken!
Liefs Karen -
13 November 2008 - 12:58
Joyce Bolleboom:
Nou gelukkig zijn jullie! nog heel,maar gauw vergeten dit ongeluk!
Veel plezier nog!!!! -
13 November 2008 - 14:15
Ellen:
De mist in Nelson Lakes geeft wel een hele mooie foto en jullie moeras avontuur een geinige..., maar wel shaken zeg -
13 November 2008 - 17:33
Jos:
Haha, zal ik hem maar inkoppen dan: vrouwen en auto's.....
Ik lees alles daan en verbaas me echt wat je allemaal ziet en tegenkomt, supervet. Hoeveel werk zit er in godsnaam in de voorbereiding, of zijn jullie nou maar een beetje op de bonnefooi aant reizen? -
13 November 2008 - 19:06
Rob En Rita:
Wat een geluk dat het goed is afgelopen! Je moet er toch niet aandenken....
Fijn dat jullie verder nog zo hebben genoten. Het weer in de bergen is altijd wispelturig, maar daarom zijn de bergen ook zo mooi!
Geniet van de laatste dagen in N-Z! -
14 November 2008 - 11:11
Duin:
Hey, goed te horen dat alles nog heel is! Vervolg van de route maar Berg weer laten rijden! -
18 November 2008 - 18:23
Sher:
hey coureur,,
wat dacht je de rit is niet spannend genoeg, laat ik de natuur ff van heel dichtbij bekijken.ahh maar wel zielig jullie zullen je wel kapot zijn geschrokken.
wat jullie allemaal hebben gezien klinkt weer fantastich.probeer me alleen niet te overhoren over al die plaatsnamen en gebieden pannekoeken etc als je terug bent.want mennn dat zijn er nog een aantal.
doe voorzicthig en geniet lekker.
kus kus -
19 November 2008 - 13:14
Elvera:
Hey Daantje,
Even een berichtje vanuit Thailand.. Gelukkig is het ongeluk helemaal goed afgelopen, beter een moeras dan een auto toch??
Vandaag is helaas alweer mijn laatste dagje in Thailand. Jij hebt gelukkig nog even!!
Nou Daan geniet van je vakantie en uitkijken he?!!
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
