Canada - Part 1

Een kleine cultuurshock kun je het wel noemen, van New York naar Vancouver! Want ondanks de ruim half miljoen inwoners is Vancouver zo rustig en relax. Het heeft uiteraard niet de bekende highlights van New York maar deze stad is geweldig, zeker met het zonnetje wat wij hadden. Vanaf de Waterfront heb je dan namelijk geweldige views van de bergen, ik denk dat er weinig steden zijn die in zo'n setting liggen! Daarnaast hebben we lekker gegeten en wijntjes gedronken in Gastown, genoten van de haven en een fiets gehuurd om in en door Stanley Park te crossen. Echt een super stad!

Toen we uitcheckten en de camper op gingen halen stroomde het echter van de regen. Bij de campermaatschappij hoorden we dat er een aantal wegen waren afgesloten, we maakten ons daar echter niet zo druk over, we waren daar toch pas over een paar dagen, dan was het vast al opgelost. Toen niet wetende dat het de ergste overstromingen ooit zouden worden die Alberta, Canada ooit gekend heeft. Voor ons maakten het die dag weinig uit dat het zo hard regende, we hadden twee tracks op het oog die uitkwamen bij de rivier en die rivieren waren juist enorm spectaculair met al dat water! 's avonds sliepen we aan de Thomson River, op een prachtig plekje.

De volgende dag zijn we naar Revelstoke National Park gereden, een prachtige route van groene bergen, meren en rivieren dat alles gewoon in het zonnetje. Hier hebben we de ''Meadows in de Sky Parkway'' gereden. Normaliter rij je 26 km omhoog en loop je de laatste 2 km naar de top. Vanwege de sneeuw kon je echter maar 20km omhoog rijden, dus wij wilden de laatste 8 natuurlijk lopen ;) Maar op een gegeven moment werd de sneeuw zo diep dat we erg langzaam gingen en aangezien het hek benenden om 20.30 dicht ging besloten we eerder te stoppen. Desalniettemin, een prachtige route met spectaculaire uitzichten bij de viewpoints!

Die avond werd ons eigenlijk pas goed duidelijk hoe heftig deze natuurramp eigenlijk is, 100.000 geevacueerde voornamelijk in Calgary en Canmore, 3 doden, weggespoelde huizen en campers en steden en National Parken die volledig van de buitenwereld zijn afgesloten vanwege kapotte wegen en bruggen. Laat ik voor op stellen, voor de locals is dit natuurlijk een veel grotere ramp dan voor ons, maar als al deze wegen dichtbleven en deze noodsituatie aan zou houden stopt onze vakantie hier toch ook wel. Even omrijden is er niet bij in Canada …

De volgende dag konden we nog wel doorrijden van Revelstoke NP naar Glacier NP, het stroomde van de regen maar aangezien we toch niet verder konden gingen we gewoon de track lopen die we wilden doen, om nou in de camper te gaan zitten kaarten he ;) De Balu Pass stond namelijk hoog op het verlanglijstje! Het begon koud en nat maar hoe verder we kwamen hoe beter het werd. Deze track was impressive, groene bergen, rivier erdoor, besneewde toppen, enorm uitgestrekt uitzicht, geweldig! Normaal gesproken loop je een kilometer of 5 omhoog maar bij 3 km kwam de sneeuw. We zijn nog een kilometer doorgelopen maar toen werd het wat tricky aangezien het lawine gebied is en je niet goed ziet wat voor rotsen er onder de diepe sneeuw liggen. Maar toch een prachtige trip en geen mens te bekennen. Hier hebben we ook kennis gemaakt met de Canadese marmotten, geinige beesten die hier in hoger gelegen gebieden tussen de rotsen leven. ' savonds sliepen we in het National Park, aan de rivier met de besneeuwde bergen op de achtergrond. Moeder natuur liet ons zowaar genieten van een flesje wijn in het avondzonnetje …

Zondagochtend was geen standaard zondagochtend zoals in Nederland, rond 9 uur zijn wij begonnen aan de meest steile track die we denk ik ooit hebben gelopen. Het stond in de categorie 'difficult' en dat doen we eigenlijk nooit, maar het uitzicht zou zo mooi zijn ;) Met trillende benen, compleet buiten adem en (in mijn geval) knalrood kwamen we boven aan de Hermit Trail. Een groot open stuk met een 360 graden view over de bergen, wauw!! Vanuit Glacier NP zijn we vervolgens doorgereden naar Yoho NP. Hier hebben we nog een makkelijke track gelopen naar de Wapta Falls, een enorme waterval in het bos, wat een water zo met al die regen!

Gister was wel even spannend, wat een moeite hadden we gedaan voor een trip naar Lake O'Hara. Slechts 2 bussen mogen hier per dag heen, dit moet je telefonisch 3 maanden van te voren regelen en gezien de populariteit lukt dit als buitenlander praktisch nooit. Maar dit was stipt 3 maanden geleden zowaar gelukt. Nu was de weg dicht door de overstromingen, echter ging deze weg exact gister weer open en het was zo gaaf! Eerst zijn we een rondje om Lake O'Hara gelopen, op een paar spontaan ontstane watervalletjes na was de track vrij goed herstelt van de overstroming. Daarna zijn we omhoog geklommen richting Lake Oesa … het is lastig te omschrijven maar denk enorme bergen, grillige rotsen, besneeuwde toppen, groen/blauwe lakes ertussen, geweldig! We zijn doorweekt geregend, zijn regelmatig uitgegleden in de sneeuw en hebben nu enorme spierpijn haha maar het was een van de gaafste tracks ooit denk ik. Zon bizar uitzicht, onbeschrijvelijk!

Vandaag regende het weer dusdanig en de bergen waren verstopt achter een enorme witte muur. Het goede nieuws is dat de wegen inmiddels weer allemaal zo goed als open zijn dus we konden verder. Via het Kootenay NP zijn we naar Radium Hotsprings gereden, want hoe lekker is het om in de kou en met zo veel spierpijn in een hotpool in de bergen te zitten?! Het water komt met 44 graden uit de grond en wordt dan tot 39 graden afgekoeld en in een buitenbad gedaan. Dus even een middagje relaxen, uiteraard wel met een verfrissend Canadees regenbuitje op je hoofd ;)

We realiseren ons dat het wat onrustig kan zijn (voornamelijk voor de pappa's en mamma's) met al die schokkende beelden op het nieuws. Het is ook echt wel een noodsituatie hier. Maar de meeste wegen zijn inmiddels open en het vervoer van eten, drinken en benzine is weer aardig op gang. Ook is de weersvoorspelling vanaf morgen een stuk beter. Het ergste wat ons is overkomen is natte voeten en muffins als lunch omdat ze niks anders meer verkochten haha dus: No Worries! :)