Canada - Part 2

Na wat pech in de eerste week met veel regen, overstromingen en afgesloten wegen, zoveel geluk hadden we in de tweede week. Alles was weer toegankelijk en het weer was prachtig! Zomer in Canada!

Vanuit de Kootenays zijn we doorgereden naar Banff National Park, Banff en Jasper NP zijn de Rockies op zijn grootst. Banff town was verrassend groot (lees toeristisch) dus dat hebben we snel gelaten voor wat het is. We sliepen op de Tunnel Mountain Campground, een prachtige plek tussen de bergen. Vanaf hier hebben we ook de track naar de Tunnel Mountain Summit gelopen, Tunnel Mountain is niet heel hoog (1650m) maar de ligging is perfect tussen de andere bergen, dus erg mooie uitzichten vanaf hier. Maar het de track naar de Sulphur Mountain (2451m) was nog veel gaver. De meeste toeristen pakken de gondel omhoog, alleen wij zijn gaan lopen. De track gaf weinig uitzicht, puur klimmen tussen de bomen, maar het uitzicht was fantastisch! Echt onbeschrijvelijk! 360 graden bergen om je heen, zo vet, het was vrij zonnig dus je kon inmens ver kijken. Enige nadeel is dat alle families met jengelende kinderen en busladingen Chinezen hier dus ook konden komen met de gondel. Ik vind persoonlijk dat je een aparte lookout zou moeten hebben voor de mensen die helemaal zijn komen lopen, ik zal Parks Canada es mailen ;)

Via de Bow Valley Parkway zijn we doorgereden naar Lake Louise. Hier zijn we naar de Johnston Canyon falls gelopen. Was wel gaaf want je loopt echt onder in de canyon langs het water met de hoge muren naast je waar de verschillende watervallen naar beneden komen.

's Middags kwamen we aan bij Moraine Lake (1887m), wauw! Echt bizar hoe groen/blauw dit water is. Het was inmiddels Canada Weekend dus snel de bergen in om toeristen te ontwijken ;) Het eerste uur liepen we tussen de bomen om hoogte te maken, niet heel bijzonder. Bij de splitsing zijn wij naar Larch Valley gegaan, wauw! Echt bijzonder, je zit dan inmiddels op zo'n 2400m en dan heb je opeens een heel open vlak groen stuk met geweldige uitzichten op de ''Ten Peaks'', 10 enorm hoge besneeuwde bergtoppen. En als je nog verder doorliep kwam je bij de Minnestimma Lakes, de grootste van de twee lag nog vol sneeuw, zo mooi. Stonden we daar in ons hempje, volle zon en tot onze knieen in de sneeuw. Overal waar je keek, bergen, meren, sneeuw, bomen, briljant! Eenmaal beneden waren de toeristen naar huis dus wij met brandende benen nog even een rondje om het meer, zo mooi daar. Toen we op de camping kwamen bleek er een alchohol verbod in alle National Parken in verband met Canaday Day en de eventuele overlast. Wat een grapjassen, wij hadden wat te vieren, namelijk een persoonlijke recordje, 17km gelopen! :)

Als 17 kilometer op een dag lukt dan moet 18 ook lukken, dus dat gingen we de volgende dag doen bij Lake Louise. Er waren twee mooie tracks waar we niet uit konden kiezen dus toen dachten we dan combineren we ze maar! Eerst weer even een uurtje hoogte maken tussen de bomen en toen via Mirror Lake en Lake Agnes, beide mooi. Daarna door naar de Plain of Six Glaciers, dit was weer prachtig! Enorm veel ruimte en je kon zover kijken! Als je terug keek zag je ons beginpunt Louise en als je verder keek de bergtoppen en de gletsjers. De laatste 1.5km was nog even pittig steil omhoog, maar eenmaal boven zat je rechtstreeks voor de Victoria Gletsjer. Ik was helemaal kapot toen ik boven was en toen moesten we nog 7km terug... ;)

Lake Louise staat bekend om de Grizzlies, dus hier moest het gebeuren. Tijdens tracks hoop je ergens dat je ze tegenkomt, want ja hoe vet?! Maar ergens hoop je ook van niet, want ze komen niet om te poseren voor je foto of om te knuffelen zeg maar. Gelukkig zagen we er 2 veilig vanuit de camper langs de weg, gaaf hoor! In no time waren er rangers van Parks Canada bij om ze ''weg te jagen'' maar we hebben ze gespot!

Vanuit Lake Louise zijn we verder gereden via de Icefields Parkway, vaak voorkomend in lijstjes van de ''beste routes'' van de wereld, volgens de Canadazen uiteraard dé beste. Inmiddels was het ook echt zomer, met inmiddels 30 graden was het echt heerlijk. De weg begon goed met nog een Grizzly beer! Ik zou graag in detail treden over wat we allemaal exact hebben gezien, maar kort samen gevat: deze weg is zo gaaf! Achter elkaar stops voor de mooiste felblauwe gletsjer meren met weerspiegelingen van prachtig besneeuwde bergtoppen, enorme rotswanden met watervallen, bizarre uitzichten, echt ongelooflijk en dat allemaal een paar meter lopen vanuit je camper. Een van de hoogtepunten was toch wel onze georganiseerde ''Icewalk'' over de Athabasca Glacier. Dik 35 graden ''beneden'' en wij ingepakt op de gletsjer, wat was dit gaaf en mooi! We waren met een groepje van 12 mensen (incl 3 gidsen) en we hebben een uur of 3 over het ijs gelopen. Zo mooi al dat ijs en sneeuw. Terwijl wij er liepen ontstonden er steeds meer en grotere ''rivieren'' door de felle zon, niet normaal in welk tempo alles smolt. De gids vertelde dat de gletsjer met 5-10m per jaar kromp door de klimaatveranderingen, bizar tempo, zo zonde. Er werd mij verzekert dat het lopen op de gletsjer geen schade toebracht, het vliegen naar Canada daarentegen …

De Icewalk lag halverwege de Icefield Parkway dus we hebben nog heel wat watervallen, gave lookouts en berggeiten gezien voordat we bij Jasper National Park waren. Bij Jasper zijn we eerst naar Maligne Lake gegaan en weer een beer! Nu een Black Bear, rustig bloemetjes eten naast onze camper, vet hoor. Ook zijn we nog een track gaan lopen bij de Maligne Canyon, we hebben dit inmiddels al meerdere keren gezien maar het blijft vet, de enorme hoeveelheden water en de grote kracht ervan door de diepe steile canyons, stoer.

Toen was het helaas tijd om om te keren en weer richting Vancouver te rijden. We zijn wel nog gestopt bij Mt Robson NP, hier staat de allerhoogste Rocky, Mt Robson met 3954m. En bij Wells Gray NP voor één van de hoogste watervallen van Canada, de Helmcken Falls met 141 meter.

Gisterochtend hebben we de camper ingeleverd met 2730 km op de teller. Na nog een laatste dagje in Vancouver zit het er nu toch echt weer op! Over een paar uurtjes zullen we naar het vliegveld gaan en einde van de middag terugvliegen naar Nederland. Canada is prachtig en we komen zeker terug! Ik moet toch eens informeren of Floortje Dessing binnenkort met pensioen gaat want het reizen was weer heerlijk en ik kan dit echt voor altijd blijven doen :)